Ne kadar melek ruhlu olsanda sen Kanatların fayda etmiyor bazı zamanlar Sırtına saplanacak bıçağı engelliyor belki ama Kalbe saplanacak oka gücü yetmiyor Hatta o kadar güçlü ki o ok... Kanatları bile yaralamaya yetiyor Melekle şeytan arasında kalıveriyorsun bir anda Okun sahibi kalbininde hükümdarı oluveriyor Öyle bir büyüyorki kalbin farkında olmadan Öyle bir güçleniyorki Kanatların küçüldükçe küçülüyor karşısında Ve yavaş yavaş senden kopup yok oluyorlar Sırtından da bıçaklanıyorsun o zaman "Ne aşkmış be!" diyor görenler "Ne aşkmış ama..." Aklın başına geliyor o anda Kanatlarını aramaya koyuluyorsun Ama bulmak çok zaman alıyor... Ya da bulamıyorsun işte O zaman bırakıyorsun kendini Uzaklaşıyorsun hayattan Yaşıyormuş gibi yapıyorsun bir süre Sonra o da zor gelmeye başlıyor Bileklerinde birkeç jilet izi Avucunda tutmaya çalıştığın esrarla belkide Belki bir otel odasının köşesinde Belkide adını bile bilmediğin bir barın tuvaletinde Sessizce, yalnızca çekip gidiyorsun Cebinde aylar öncesinden hazırladığın beyaz bir kağıt Uzun uzun yazmışsın herkese birşeyler Akılda kalansa tek bir sözcük: "SeVDiM" oluyor... Gazetelere manşet oluyorsun belkide "Yazık olmuş" sözleri yankılanıyor Sen duymuyorsun... Siyah kocaman gözlükleri takmış, toprağa karışmanı izleyenler: "Çok gençti" deyip ağlıyorlar Uzaklardan birisi seyrediyor pişmanlıkla, o da ağlıyor.... Sen onu da görmüyorsun, Duymuyorsun sesini hiç kimsenin Önce uzaklardan seyredene Sonrada parlayan güneşe veda ediyorsun, beyaz örtünün altından doğru... Bu kez de onlar senin sesini duymuyor Birden kanatlarını hissediyorsun yanında Mutlu oluyorsun... Ve onlarla birlikte, yine bir melek gibi Ebedi uykuna dönüyorsun...!!!!!
EMEĞE SAYGI =(( =))
$hMaRiq-qizH
Mesaj Sayısı : 652 Nerden : ÖLüYüм мezaRĐa ĐegıLiм , ĐίRίЧίм HaץaTTa ĐegıLίм Lakap : ShMaRıq Kayıt tarihi : 06/10/08
Konu: MeLeKLeRiN AşKı...:((masalla karışık şiir) 
Çarş. 19 Kas. 2008 - 15:40
