darq_anqéL^Dn ۵ [ aи†!в!0†!q ] ۵' $iiRLeri...:)

ELVEDA...
Haydi qel kaybolacaqım karanlıklarda
beLki sisLi biR kış qecesi
beLki hüzüNLü biR sonbahar akşamı..
cesedimi bulacakLar çamuRLar arasında.
koşup haber verecekler
şaşıracaksın..
bir elinde resmin bir elinde siyah var diyecekler
utanacaksın..
koşarak qeleceksin baNa.
cesedimi qörünce taş kesileceksin.
AFFET AFFET diyeceksin.
seni çoktan affettiqimi bilmeyeceksin.
sonra sarılacaksın soquk vücuduma
işte o an bir fısıltı duyacaksın dudaklarımdan
ELVEDA...!

Dün gördüm seni
Ayrılıktan sonra ilk kez
Gülerek geçiyordun sokakları
Kahkahaların inletiyordu varoşları
Yanlızda değildin
Elin elimde değil
Bir yabancının belinde
Aklıma sana döktüğüm gözyaşları
Seni düşünürek daldığım rüyalar
Adına yazdığım şiirler geldi
Belki dilin söylemedi ama
Bakışların ve de yaralayıcı tavırların diyor ki;
UNUTMUŞSUN

eski bir şarkı dinledim.
bağıra bağıra söyledim.
tek başıma uyandığım bir sabahtı işte,
yine seni özledim...
azcık içtim
azcık uyudum
sahile indim bir ara
martıları saydım,
yalnız değildiler... imrendim.
vapura bindim karşıya geçtim
dalgalar iskeleyle öpüştü,
ben izledim...
aklıma dudakların geldi
yine seni özledim...
seninle hiç gitmediğimiz yerler
bana seni hatırlattı.
zamanımız ne kadar azmış
bilmeden saymadan günleri
tükendik...
aşıklar gördüm kol kola
benimse ellerim cebimde
kollarım boşta
çiçekçiler uğradı yanıma
sevinçlerin düştü aklıma
YİNE SENİ ÖZLEDİM....
__________________
Bu günlerde böyleyim ben yas denen şiirdeyim...
Bir köşede gülüşün var sırtımda kanlı bıçağın....
Hiç bir zaman duymayacağın duysan da anlamayacağın..
Bir çığlıkta,
..SANA BİRİKİYORUM..

BÖYLE SEVDİM İŞTE
Ben seni kocaman bir yürekle sevdim. Gözlerim değil, yüreğimdi seni
gören.
Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun yüreğime. Bir başka
yerde
olamazdın zaten. Sen, benim en değerli yerimde, yüreğimde olmalıydın,
orada kalmalıydın. çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek, ilk kez bu
kadar
kolay kabullendi seni. Herhangi bir konuk değildin artık. Bu yüzden
ne
ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama. O yüreğin gerçek sahibiydin.

Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya... Ben dört mevsim baharı yaşadım
seninle. çiçek çiçek açtın yüreğimde. Gökkuşağı zayıf kaldı, senin
renklerin karşısında. Taze bir yaprak gibi yeşildin. Açelya idin
pembeliğinle. Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün. Kırmızıydın
bir
ateş gibi. Ve maviydin... En çok bu renkle anmayı sevdim seni. Denize
tutkundum, denizi sensiz, seni de denizsiz düşünemedim.

Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da... Kendime bile dar
gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık. En
kızgın,
en tahammülsüz olduğum anlarda bile, seni düşünmek yetti bana.
İçimdeki
sevinç yüzüme yansıdı, güldüm. Beni öylesine güldüren senin sevgindi
ve
ben kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu, nasıl güzel bir şey
olduğunu anladım seninle...

Her şeye rağmen sevdim seni. Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk
yoktu. Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim. Sen elimden
tuttuğunda, patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi.
Menzil
sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yok
edebilirdim.
Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim. Sana
ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm. Ve o göle bir tek sen
girebilirdin.

Sevdim ve hayrandım da... Her halin çekti beni. Duruşunu, uyumanı,
gülmeni, kızmanı, şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını, çocukluğunu,
olgunluğunu sevdim. Sesini de sevdim suskunluğunu da.
Küçük oyunlarını, kaprislerini, sitemlerini, korkularını sevdim. Seni
ve o
doyumsuz sevdanı, uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu
zaman.
Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni
yeterince tarif edecek kadar derin olmadı.

Seni severken yorulmadım. çünkü sen yaşam kaynağıydın. Her gün
yenilendim.
Seninle çoğaldım, büyüdüm. Eksik kalan neyim varsa tamamladın.
Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin.

Sevdim işte ötesi yok...

darq_anqéL^Dn ۵ [ aи†!в!0†!q ] ۵' $iiRLeri...:) User_offline